De Bondsfotowedstrijd 2019

Het belangrijkste inhoudelijke deel voor de pauze was het verslag dat Joyce en Arno deden van hun bezoek aan de bespreking van de Bondsfotowedstrijd 2019 in Druten op zondag 3 maart. Ik geef hieronder het verslag van de hand van Joyce weer. Ik heb het voor dit blog minimaal geredigeerd.

Impressie bespreking inzendingen Bondsfotowedstrijd:
Er waren ongeveer vierhonderd mensen aanwezig. De fotoclub Maas en Waal had deze keer de organisatie van de Bondsfotowedstrijd op zich genomen in het kader van hun 25-jarig bestaan. Het was een lange dag. In de ochtend werden alle prijswinnende foto’s getoond en werden de prijzen uitgereikt. Na de lunch konden de fotoclubs hun series laten bespreken op voorintekening.

• 164 clubs hebben ingezonden, dus in totaal waren er 1640 foto's.
• Waarvan 251 bronzen stickers, 47 zilveren en 9 gouden.
• 2 bronzen stickers voor onze fotoclub: Milou en Jan.
• De jury bestond uit: Diana Bokje, Hans Bongers en René van Rijswijk.

In het praatje vooraf stelt de jury dat het niet gaat om de plaats waarop je bent geëindigd, maar om het leermoment en de inspiratie die je opdoet. Als je foto niet hoog heeft gescoord wil dat niet zeggen dat je foto slecht is, maar dat andere foto’s beter zijn. De beoordeling door de juryleden liep uiteen: voor dezelfde foto kon een 4 en een 9 gegeven worden!
Er wordt gelet op: verbeeldingskracht, scheppingskracht (=techniek) en zeggingskracht, waarbij verbeeldingskracht en zeggingskracht het voornaamste zijn.
Voor de presentatie in de CFC hebben Joyce en Arno een selectie gemaakt uit de winnaars: 107 van de 251 brons, 27 van de 47 zilver. Wel alle goud, dat is dit jaar overigens uitzonderlijk veel.

Uit het juryrapport:
Alle genres waren min of meer vertegenwoordigd. Volgens de jury waren alle stadia van fotografische ontwikkeling voorbij gekomen. Het overgrote deel van de foto’s waren gemiddeld, met aardig wat clichématige motieven als zonsondergangen, doorsnee reisfotografie, oververzadigde landschappen en zware dramatische luchten. De jury gaf de voorkeur aan foto’s die verrassen door onderwerpkeuze en vormtechnische uitwerking. In de technische uitwerking ging het redelijk vaak mis: te sterke verzadiging, zichtbare over verscherping, onscherpte waar het scherp moest zijn. Er waren redelijk wat slechte prints. Afdrukken zijn heel belangrijk, ze kunnen voor extra punt zorgen, maar ook voor puntenaftrek. De papiersoort kan het verschil maken.

Wat Joyce en Arno opviel bij de stickers:
Bij Brons (251):

• Veel gemanipuleerde en geënsceneerde foto’s w.o. portretten (sproeten zijn in) en stillevens, ook veel kinderen. Totaal ongeveer 28% portretten waarvan 11% kinderen.
• Functionele onscherpte.
• Licht/schaduw.
• Ongeveer 40% zwart wit.
• Straatfotografie en architectuur wat minder aanwezig.

Bij zilver (47), eruit springen ook hier:

• portretten, ook van kinderen (34% w.v. 12% kinderen)).
• Stillevens.
• 34% zwart wit.

Bij goud (9):

• Geënsceneerde foto’s .
• 4 van de 9 zijn portretten (44%), 2 met sproeten.
• 1 zwart wit.

In zijn algemeenheid: felle kleuren ontbreken veelal, meer zachte tinten.
Redelijk wat vierkante foto’s.

Onze CFC-serie werd besproken door René van Rijswijk.

Opmerkingen vooraf:

• Passe partout en foto moeten een geheel zijn en verzorgd.
• De fotograaf moet wat doen met een foto: licht en compositie geven meerwaarde. Je moet er wat aan toevoegen.
• De foto’s worden individueel bekeken; de juryleden geven direct een cijfer. Maar er wordt ook gekeken naar de presentatie van de 10 foto's.
• Ook hier de opmerking dat er een groot verschil in punten bij de jury was.

René van Rijswijk over onze individuele foto's:
Milou:
Kleurig, weerspiegeling. De poes geeft aan deze foto de meerwaarde als toegevoegd beeldelement. Huizen en poes samen maken het verhaal. Mooi licht op poes. Zonder poes niet zo'n hoge score.
Man met hond: treurig beeld, omgeving die niet vrolijk stemt, melancholiek. Zou uit serie kunnen komen of er kan er een van gemaakt worden.
Yvonne:
Foto met rode achtergrond: muur correspondeert met rode stoplichten. Schaduwen bepalend. Figuur neemt schaduw bij de hand; is perfect gedaan.
Mensen op loopbrug is het interessantste stukje. Lucht is donkerder gemaakt. En dan? De mensen onder in de foto die loslopen, voegen niets toe, maken de foto drukker.
Luc:
Foto van straat: wel gezien wat er is. Er is licht in de foto, maar te weinig donker. Meer donker aanbrengen, vignettering, waardoor reflecties op straat beter uitkomen.
Mooie foto. René dacht aanvankelijk dat die ook Brons had gekregen. De twee vrouwen zijn mooi uitgelicht. Hij noemde het Hopper licht. Er gebeurt genoeg in de foto. Het licht is bepalend.
Jan:
Mooie grillige bomen. Desolate sfeer. Lage horizon geeft rustig beeld. Persoon in foto geeft net wat extra's en maakt verhaal.
Rob:
Druppel goed uitgevoerd. Mooie kleuren. Maar is vaker gedaan en gezien. Nu een trend. Een winnende druppelfoto had net wat extra's: een kogel.
Marcel:
Straat: goede foto met een sterkte compositie, dynamisch lijnenspel naar middelpunt, maar er gebeurt verder niets. Geen verhaal. Daarom geen 8.
Joyce:
Mooie plek, goed ingekaderd, maar zou iets meer finesses moeten hebben. Te grijs, geen wit. (Joyce is dat met hem eens; we hebben de foto omgezet van kleur naar zwart wit omdat de afdruk te groen was, maar nu ik hem daar zag staan, vond ik dat de magische sfeer verdwenen was).

Onze 'serie' heeft 209 punten en staat op de 59e plaats. Dat is een hele vooruitgang met vorig jaar toen we op de 141e plaats stonden en 181 punten scoorden. Dat was een absoluut dieptepunt. Eerder stonden we de 66e en 36e plaats. 2017 was een top jaar: 13e plaats, 219 punten. De foto's waren toen geselecteerd door Jan Ros. Maar daarbij moet opgemerkt worden dat het natuurlijk heel belangrijk is of er een ruime keuze aan foto's is.

Joyce en Arno sporen iedereen dan ook aan om voor volgend jaar een foto in te sturen. Er komen veel mooie foto's voorbij in de loop van het jaar die niet ingestuurd worden, dat is jammer. Want het is een hele leuke ervaring om jouw foto met die van anderen te kunnen vergelijken. Dat is leerzaam en inspirerend en de belangrijkste reden om mee te doen.
Tot zover het verslag van Joyce en Arno: dank jullie wel!
Wat het laatste punt betreft: de Wedstrijdcommissie gaat gedurende het jaar in de gaten houden wat er aan goede/mooie foto's voorbijkomt in presentaties en besprekingen. Die noteren ze alvast als kandidaat voor wedstrijden in regio- en bondsverband.

Druppelfotografie:

Na de pauze was het de beurt aan Wim van Ooien die verslag deed van zijn druppelfotografie, die hij samen met Rob Meij beoefent. De techniek kwam voorbij (met NASA achtige contrapties, er is wel wat technisch vakmanschap voor nodig), maar ook de resultaten. Vreemd genoeg toonde Wim ook 'mislukkingen' die - als je het mij vraagt - fraaie foto's opleverden. Niet de bedoeling, wel gelukt, constateer ik: een interessante 15-minuten-presentatie.

Opfriscursus
Ik voeg nog wat plaatjes toe van de sessie van 2 maart van Rob Meij 's opfriscursus. Eigenlijk is het (positief) verbazend dat tweeëntwintig leden deelnemen. Bravo voor de docent, als wel als voor de studenten. Hieronder het praktijkgedeelte op het voorplein van het Weeshuis. Diverse bibliotheek-gangers hebben zaterdag met verbazing de verrichtingen van de fotografen (of beter: van hun onderwerpen) gade geslagen.

Dit is niet het West-Betuws illusionistencongres maar een poging om water te bevriezen, dan wel bewogen weer te geven. Ook druppelfotografie, maar dan wat grover en robuust low-tech.
Tot 6 april, in Den Haag, bij Erwin Olaf.

Groet:
Kees Molders