Fotobespreken starter

De werkgroep fotobespreken heeft besloten iedere bijeenkomst te beginnen met een paar starters. Ieder lid van CFC wordt, op toerbeurt, hiervoor uitgenodigd.

De bedoeling:

• Je vertelt iets over een foto, een fotograaf of fotobericht dat je opgevallen is of je geïnspireerd heeft.
• Je mag hier maximaal 3 minuten over vertellen, dus een korte en krachtige starter. Let op want drie minuten is kort!
• Na afloop stuur je de info door naar Marcel Mickers die dit een plekje op de site geeft.

Stefan Vanfleteren

Coronawandelingen - Dagboek van een fotograaf

Ik heb Het dagboek van een Fotograaf van Stephan Vanfleteren, over zijn coronawalks, besteld. Ik had nl. hetzelfde idee opgepakt in die periode, en was benieuwd hoe Vanfleteren dit had aangepakt.

Ik was echter bijzonder teleurgesteld toen ik zijn, overigens prachtig vormgegeven boekje, uitpakte. Er doorheen bladerend vond ik geen enkele foto, niet één! Even heb ik overwogen het boekje direct terug te sturen. Tot ik, volgens mij al bij de eerste pagina, gegrepen werd door zijn manier van schrijven. Zijn beschrijvingen over licht, over de natuur, zijn gezin, zijn vele mislukkingen en zijn liefde voor de zee...

Ik lees delen hiervan nu inmiddels voor de derde keer en kan er wederom van genieten. Wat mij betreft een aanrader voor iedere fotograaf. Het volgende stuk komt uit zijn boek.

"Zevenenzeventig avondwandelingen, één middagwandeling, twee keer gespijbeld en één nuit blanche. Duizenden foto’s. Geen enkele in dit boek.
Wel woorden van een fotograaf, zinnen van een dyslecticus, verhalen van een kijker, overpeinzingen van een wandelaar, het dagboek van een mijmeraar.
Opgetekend tijdens het voorjaar van 2020, tijdens een belangrijk tijdsgewricht met een nieuwe realiteit.
Een wereld waarin virussen mensen vloeren, een pandemie onze angsten aanwakkert en isolatie ons doet verlangen.
Dit is niet alleen het dagboek van een fotograaf maar ook het relaas van een onzekere koorddanser. Bij tijden met hoogtevrees."

"Het staat de gebeuren, het kantelmoment. De dag zegt vaarwel en de avond komt eraan. Het duurt niet lang, de magische schemer die de overgang markeert tussen licht en donker, tussen dag en nacht. Het is geen lijn, het is een vlak,. Het is het ogenblik waarop de ganzen neerdalen om te overnachten, wanneer de kraaien niet meer vliegen, maar de herberg in de kruin opzoeken. De transitie wordt ingezet.
Dit is de kern van mijn wandelingen. Het duister knijpt de keel van de dag dicht en ik graai nog het laatste licht uit de luchtpijp.
Maar vanavond heb ik geen last van schemerkoorts. Ik lig nog altijd ontspannen in het gras."

Yvonne van Gils

Rosa Verhoeve

Kopi Susu

Deze foto is van Rosa Verhoeve, mijn mentor van de eerste 3x Masterclass Storytelling, tot zij in de zomer van 2018 overleed. Vlak daarvoor rondde zij haar project Kopi Susu af met een prachtig boek en een expositie in Museum Bronbeek. Kopi Susu betekent 'koffie met melk' en is de bijnaam die Indonesiërs geven aan kinderen van een gemengd huwelijk (Nederlands en Indonesisch).

In haar project wilde ze het verhaal vertellen van opgroeien tussen twee culturen en voor mij heeft ze dat - alleen al - in deze foto geweldig verbeeld. De Indonesische Wajangpoppen achter een Hollandse vitrage met op de achtergrond de bovenwoningen in Amsterdam-Noord. De eruit springende kleur rood, de schaduwen van de poppen die bijdragen aan de mysterieuze sfeer. Een geweldige foto die al enkele jaren als achtergrond op mijn laptop fungeert, die ik dagelijks zie en die mij nog geen moment heeft verveelt.

Storytelling in optima forma.

Marcel Borgstijn

Alex Webb

Dit is een foto van Alex Webb, een fotograaf die belangrijk is voor me. De beelden die hij maakt zijn vaak met meerdere lagen, er gebeurt veel, en hij maakt ook regelmatig gebruik van donkere vlakken. Wanneer je overdag in de volle zon fotografeert heb je te maken met 'te veel' contrast en je moet dan kiezen wat je 'goed belicht' wilt houden. Je kunt dit grote contrast ook gebruiken om de composities mee te vormen, je gaat dan 'kleuren met zwart' en maakt daarmee een beeld waarin schaduwen een rol gaan spelen. Dit kan spannend zijn en beelden geven die je normaliter met het oog niet ziet. Je oog kan namelijk een veel groter lichtbereik aan dan je camera.

Deze foto heeft me aangezet om gebruik te maken van schaduwen in mijn foto's. Normaal kijk je als fotograaf naar licht, maar de donkere kant trekt mij meer. Het geeft mogelijkheden om foto's te maken met composities die gestuurd worden door donkere vlakken.

Bart Tielens