Impressie bijeenkomst 4-12-2021

Na het nemen van enkele technische hordes is het dan zover: Lek en Licht beleeft zijn eerste hybride ledenbijeenkomst. In de Salaamander zijn 25 leden aanwezig – meer kan niet vanwege nieuwe coronamaatregelen – en via Teams zijn nog eens 10 leden digitaal aanwezig.

Luc heet iedereen welkom, in het bijzonder de spreker van vandaag: Pim Ras, een bekend fotograaf die vele prijzen op zijn naam heeft staan. Ook vier aspirant leden die in december lid zijn geworden, te weten Serge, Frans, Joop en Tony worden welkom geheten.

Er kunnen nog foto’s ingestuurd worden voor het project Steen en 4e kwartaal!

Starter

Maar eerst de starter. Yvonne toont ons een bijzondere foto uit Ethiopië van Yasuyoshi Chiba.

We zien een moeder gewond geraakt bij een bombardement op een markt in Mekelle, ze geeft borstvoeding aan haar drie maanden oude baby. Een foto waar de ernst van de situatie pas tot je doordringt als je langer naar dit bijzondere beeld kijkt. De Japanse fotograaf Yasuyoshi Chiba won meerdere World Press Awards. Hij werkt momenteel voor AFP vanuit Nairobi.

Kofferproject

Joyce kondigt een nieuwe versie van het Kofferproject aan. Wie zich inschrijft krijgt een koffer met enkele geheime attributen thuis. De uitdaging is om een of meerdere attributen creatief in beeld te brengen. Binnenkort volgt de uitnodiging met nadere instructies. Geef je op voor deze leuke foto-opdracht.

Samen Fotograferen

Het laatste groepje presenteert hun project: Achterkant van de stad. Als we door een stad lopen zien wel altijd de mooie huizen, tuintjes, mensen. Allemaal zaken waar aandacht aan besteed is om het visueel aantrekkelijk te maken. De achterkant toont de zaken waar minder aandacht voor is geweest of welke is verslapt. Ook de minder positieve zaken van een stad behoren tot de achterkant. Men mag stellen dat de achterkant hetgeen is waar we minder trots op zijn,

De uitdaging van dit project was in het vierkant en zwart/wit fotograferen.  Marcel, Huub en Marry zijn onafhankelijk van elkaar op pad gegaan om te fotograferen. Er worden beelden getoond van straatvuil, achtergelaten rommel maar ook het onkruid en steegjes. Dit allemaal in zwart wit.

Pim Ras

Pim Ras was al eerder ingepland als spreker voor Lek en Licht. Maar dat was de eerste ledenbijeenkomst die sneuvelde als gevolg van de coronamaatregelen. Vandaag was het opnieuw spannend. Maar gelukkig kan zijn presentatie door gaan.

Pim introduceert zichzelf als een sportfotograaf en fotojournalist. Hij studeerde aan de School voor Fotografie en werkt als freelancer vooral voor het AD. Hij is winnaar van de Zilveren Camera. Pim laat ons een groot aantal foto’s zien. Iconische sportfoto’s passeren de revue – denk aan een euforische Dennis Bergkamp na het historische doelpunt.

Pim ‘doet’ veel voetbalwedstrijden, vooral Feyenoord en Rotterdam. Daar weet hij als geen ander ‘het moment’ vast te leggen De grote variëteit aan sporten tijdens de Olympische Spelen geven meer ruimte voor esthetische foto’s. Fantastische beelden die zich kenmerken door een contrastrijke kleuren, sterke compositie en emoties van de betrokken sporters. Een uitgeputte wielrenner, de verloren Olympische droom tekent zich in zijn ogen af. “Zo’n foto voegt iets toe.”

Pim noemt zichzelf wel de Koning van het croppen, dit om het ultieme plaatje te maken.

Maar Pim is meer dan een sportfotograaf. Hij maakt ook series – zo laat hij een winnende reportage zien over een diploma-uitreiking, vanwege corona op het circuit Zandvoort en een serie over sporters thuis in corona tijd. Maar er komen ook mooie portretfoto’s langs.

Pim is ook een verteller. Uit zijn verhaal blijkt hoe goed hij vooraf nadenkt over het juiste moment, het esthetische decor, de beste belichting, de unieke emotie die hij wil vastleggen. Dat bepaalt op welke plek hij als fotograaf moet staan. Uit zijn verhaal blijkt dat apparatuur belangrijk (en in zijn geval heel duur) is, maar dat het de passie is die Pim tot een goede fotograaf maakt.

Wat ook duidelijk wordt: sportfotograaf zijn is een stressvol bestaan. Altijd op tijd op de juiste plek zijn, steeds weer niet het juiste moment missen. En altijd onder grote tijdsdruk fotograferen. In een wedstrijd 2-3 duizend foto’s schieten, nog tijdens de wedstrijd de beste foto’s selecteren, bewerken en naar de redactie sturen. Pim is een gelauwerd en gelouterd fotograaf. Maar hij droomt nog steeds dat hij op weg naar een klus verdwaald en zijn fotospullen kwijtraakt. Maar de euforie als je foto 8 kolommen breed in de krant staat! Dat vergoedt alles. Een foto moet gezien worden. Daar draait alles om bij Pim.

Het was een genot om naar Pim te luisteren en zijn foto’s te zien.

En daarmee kwam de eerste hybride ledenbijeenkomst ten einde. Hoe we de volgende bijeenkomst zullen organiseren? We gaan het zien!