Maak kennis met: Joyce Elshout

Joyce is lid van de activiteitencommissie. De uitjes die de commissie organiseert, geven ons inspiratie om buiten onze comfortzone te stappen. Maar hoe komt zij eigenlijk zelf aan haar inspiratie? En van welk type fotografie wordt ze het meest blij?

Hoe ben je begonnen met fotograferen?

Ik filmde altijd. Dan had ik uren film van de vakantie, maar deed er vervolgens niets mee. Toen ik samen met Arno naar Japan ging en hij 2 camera’s om z’n nek had, zei ik, geef mij er ook eens 1. Ik was verbaasd over het resultaat en kreeg de smaak snel te pakken.

Met wat voor camera en lenzen fotografeer je graag?

Ik heb 2 spiegelreflexen gehad, maar ik kreeg last van mijn nek en schouders door het gewicht. Dan had ik aan het einde van de vakantie geen zin meer om foto’s te maken. Ik had daar de laatste vakantie zo de balen van, dat ik me heb georiënteerd op een nieuwe camera. Het is een Fuji systeemcamera geworden. Een stuk lichter en kleiner, maar wel met verschillende lenzen: een 18-55mm, 18-135 mm en een 70-200 mm.

Van welke type fotografie word je blij?

Ik heb jaren geleden met Thea een dagcursus architectuur in Rotterdam gedaan en ik ben hierdoor nog steeds gefascineerd. Met name foto’s maken op semi-abstract niveau. Dus niet de gebouwen in z’n geheel, maar details. Ik let daarbij op lijnen, vlakken, beweging en gebruik regelmatig functionele onscherpte. Op vakantie vind ik straatfotografie ook leuk. Hier in Nederland is me dat te spannend en voel ik me er niet prettig bij mensen ongevraagd van dichtbij te fotograferen.

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Ik bezoek regelmatig tentoonstellingen, doe mee aan themagroepen en volg mentoraten. Ik ben, als ik me niet vergis, nu alweer bezig met mijn 7e mentoraat. De opdrachten stimuleren me om aan de slag te gaan. Verder laat ik me inspireren door andermans werk, bijvoorbeeld van Henri Cartier Bresson, Saul Leiter of de wat modernere fotografen als Maarten Rots en Michael Wolff.

Fotografeer je met een plan?

In mijn huidige mentoraat ben ik bezig met poëtische architectuur. Ik heb dus een onderwerp en zoek de gebouwen op. Van tevoren weet ik niet precies hoe het gaat worden, ik zie wel wat ik onderweg tegenkom.

Je doet ook regelmatig mee aan wedstrijden, waarom?

Ik vind het leuk om te kijken hoe mijn werk in verhouding staat tot wat anderen maken. Een paar van mijn foto’s hebben brons gewonnen. Een daarvan hangt ook thuis aan de muur. Die is gemaakt in een museum in Madrid. Precies op het goede moment liep er een in het zwartgeklede persoon voorbij in een witte ruimte. Het was een beetje geluk hebben.

Wanneer ben je tevreden met je foto’s?

Eigenlijk ben ik nooit helemaal tevreden. Soms maak ik een foto en denk ik ‘wow, die is mooi!’. Maar dan kijk ik later weer en denk ik bij mezelf, ‘had ik toch niet dit of dat moeten doen’? Ik ben het meest tevreden met mijn foto’s met beweging.

De estafettevraag!

Bart Tielens wil weten: Je maakt vast foto’s op een bepaalde manier. Hoe pak je het aan om verder te komen in je fotografie en buiten je comfortzone te treden. Wie of wat heb je daarvoor nodig?

Ik ontwikkel me door mentoraten te volgen en onderwerpen te kiezen die ik een uitdaging vind. Het stimuleert me iets te doen wat ik normaal niet doe. Zoals poëtische architectuur, dit is nieuw voor me en zeker niet makkelijk.

Joyce wil in de volgende ‘maak kennis met’ graag weten:

Als geld, afstand en tijd geen rol spelen, naar welk land wil je dan en wat ga je daar fotograferen?

Tekst: Milou Oomens