
Maak kennis met: Yvonne van Gils.
Lid sinds januari 2013
Yvonne is, mede door haar deelname aan de activiteitencommissie, voor velen een bekend gezicht. Maar wisten jullie ook dat ze een andere grote hobby heeft? En dat ze fotografie zelfs een plekje heeft gegeven in haar werk als biologielerares?
Wat was je grootste hobby toen je in Culemborg kwam wonen?
Ik had al heel lang een passie voor vogels. Als ik er een zag, pakte ik mijn boekje erbij en probeerde uit te vogelen welke soort het was. Dat was niet altijd even makkelijk en soms moesten mijn man en kinderen veel geduld hebben. Toen we van Utrecht naar Culemborg verhuisden kwam ik erachter dat hier een natuur- en vogelwacht was. Ik heb me gelijk aangemeld bij de vogelwerkgroep. Ik had gauw door hoe ik de vogels kon herkennen en toen werd het al snel een beetje te veel van hetzelfde.
5 jaar na Luc kwam je pas bij de fotoclub, wat was de trigger?
Ik dacht eerst ‘jij je ding en ik mijn ding’. Maar toen ik uitgevogeld was en Luc vroeg ‘waarom kom je niet bij de fotoclub, er zijn wel meer stellen’, heb ik me toch aangemeld. In het begin vond ik het heel eng om foto’s te laten zien. ‘Er zijn vast veel mensen die het beter kunnen,’ dacht ik. Maar één van de eerste keren dat ik een foto instuurde won ik. Eigenlijk valt het best mee! Je moet alleen even over die drempel.


Waar komt jouw passie voor fotografie vandaan?
Ik ben opgegroeid met foto’s. Mijn moeder maakte altijd albums en ik mocht helpen foto’s uitzoeken. Ik heb zelfs nog foto’s van mijn oma en haar tweelingzus in de wandelwagen, dat gaat terug tot ongeveer 1888. Ik heb alles gescand. Het was toen zo anders. Mijn moeder zei altijd: foto’s pak je er iedere keer weer bij voor andere dingen. De ene keer kijk je naar het meubilair, de andere keer naar de kleding, dan weer naar de mens etc.
Wat voor foto’s maakte je in het begin?
Als tiener maakte ik de ‘standaard’ foto’s van vakantie, het gezin, mensen. Ik werkte in de doka op school. We kwamen er later achter dat Luc die doka waarschijnlijk mede heeft opgericht! Ik werd voor het eerst echt gegrepen door het boek ‘Moments in time’ van Paul van den Hollander. Zijn foto’s hadden veel esthetiek, spanning door licht, zwart-wit. Het waren geen standaard plaatjes en dat triggerde mij om ook ander soort beelden te maken.
Hoe breng je nu esthetiek in je foto’s?
Mensen fotograferen is en blijft mijn grootste passie. Het liefst fotografeer ik op straat. Ik zoek naar lijnen, het kader, de juiste sfeer en belichting. Ik gebruik soms gebouwen als decor. Vervolgens wacht ik tot de juiste persoon op het juiste moment voorbijkomt.
Hoe heb je jezelf in fotografie ontwikkeld?
Ik vind de fotoclub erg leuk! Het is goed om mee te doen aan activiteiten. Ik zit in 2 themagroepen, volg een mentoraat en ga een cursus foto jureren doen via de bond. Natuurlijk is er nog genoeg om me in te ontwikkelen. Maar ik wil wel dat mijn foto’s een andere kijk geven. Natuur fotografeer ik bijvoorbeeld in zwart-wit of met beweging. Want zo zie je het normaal niet.


Je bent ook lerares biologie. Ik heb gehoord dat je daar de ‘Foto van de maand’ hebt geïntroduceerd?
Klopt! In de 1e en 3e klassen zenden leerlingen elke maand foto’s in die iets met biologie te maken hebben. We bespreken de inzendingen vaak in de klas, en soms kan ik het ook in mijn lessen gebruiken. De leerlingen zijn erg enthousiast en er doen er steeds meer mee! Ik stel elke 3 maanden (voorheen elke maand) een jury samen die de foto’s beoordeelt en een winnaar kiest. De winnende foto van het hele jaar wordt groot afgedrukt en mag 1 jaar in de vleugel op school hangen.
De estafettevraag! Marcel van Emmerik wil weten: Welke foto heb je niet durven maken?
Ik wandelde op het strand tussen Kijkduin en Scheveningen en kwam langs een stukje naaktstrand. Daar zaten twee mensen vooraan op het strand, heel relaxed in lotushouding in hun nakie om zich heen te kijken. Er was verder niemand. Ik durfde de foto niet te maken, ik durfde het zelfs niet te vragen… Eigenlijk achteraf stom dat ik het niet heb gevraagd!
Yvonne wil in de volgende ‘maak kennis met’ graag weten:
Welk fotoboek of welke fotograaf heeft jou geïnspireerd?
Tekst: Milou Oomens