Nieuwsbrieven en blog berichten

Onze club geeft aan de leden een prima nieuwsbrief uit. Hulde aan Milou, Joyce en Rob !!

Af en toe schrijf ik daar wat in, en dat roept de vraag op wat het nut van een blogbericht op deze site is. Als ik zie hoe weinig leden inloggen op de website is de belangstelling voor hetgeen áchter het wachtwoord staat, gering. Hoe staat het dan met belangstelling vóór het wachtwoord? De bezoekersaantallen aldaar overschrijden soms verre het aantal leden van de club, dus externe bezoekers zijn er kennelijk wel. Nu kan het zijn dat websurfers helemaal niet geïnteresseerd zijn in onze CFC, maar dat ze via Google bij ons tercht komen vanwege berichtjes over Elvira Smit van de Kronkeling, Maarten Rots of Erwin Olaf. Misschien moet ik meer doen aan name-dropping... Helmut Newton en Stephen Shore! Robert Mapplethorpe! Zo, eens kijken of deze blog meer belangstelling krijgt dan een doorsnee clubbericht ;-)

InBeeld van de Fotobond

De Fotobond geeft sinds kort een digitale versie uit van het kwartaalblad InBeeld. Ik vind het een fantastisch product. Dit voorjaar heeft de Algemene Vergadering van de bond besloten het papieren blad nog te handhaven, zij het niet vier maar drie maal per jaar. Daarnaast verschijnen de papieren exemplaren ook in digitale vorm, met twee extra digitale versies, die niet op papier verschijnen. Het compromis illustreert een moeizame overgang van papier naar beeldscherm. Geleidelijkheid is hier kennelijk de beste weg. Begrijpelijk, want een boek of blad in de hand houden is gewoon lekker.

De digitale versie echter heeft grote voordelen. Mooi gemaakt, knap geprogrammeerd. Er zijn vooral meer foto's... Bekijk bijvoorbeeld de opnamen van de Bondsfotowedstrijd (al zijn die natuurlijk ook op de website van de Bond te bekijken).

Vergelijk de jongste papieren versie (nou ja, in pdf dan, of die van je deurmat) met de interactieve digitale...

Fotobond: ga zo door!

Terug naar normaal

Overigens valt me in de jongste versie van InBeeld op, dat de jury van de Bondsfotowedstrijd impliciet pleit voor een terugkeer naar 'normaal':
Juryleden waren Diana Bokje, René van Rijswijk en Hans Brongers. Hun rapport klinkt positief, maar constateert in het algemeen ook een aantal minder gunstige punten, vooral in de bewerking. Te veel verscherpt, overdrijving in verzadiging, dramatisering of filtergebruik, nèt het verkeerde papieroppervlak gebruikt, enz.

Ook Willem Melching spreekt in zijn rubriek 'Willem weet van wanten' over een overdosis drama in onze foto's:
Groots en meeslepend willen veel fotografen zijn. Dat valt in de praktijk nog niet mee, want de kijker is al zo verwend. De hele dag passeren op internet de meest dramatische plaatjes uit crisishaarden van over de hele wereld. Zielige mensen, grote branden en vreselijke ongelukken zijn maar één muisklik verwijderd. Kun je daar als goedwillende amateur mee concurreren? Nee, dat is best wel lastig. Daarom is het voor veel fotografen erg verleidelijk om hun foto’s te dramatiseren. Met HDR-technieken worden saaie kiekjes net zo lang gepimpt tot ze bijna onherkenbaar van grimmigheid zijn geworden.

Melching voegt zelfs toe: 'Photoshop maakt meer kapot dan je lief is'. Het pleidooi voor minder drama klinkt mij als 'straight photographer' als muziek in de oren.
Ik zie overigens dat er weer blaadjes aan de bomen zitten, dus ik ga mijn camera uit het vet halen.

groet
Kees Molders