Ophoknieuws

We konden er niet bij zijn, maar we zijn niet minder trots op het behaalde resultaat van de Bondsfotowedstrijd. Nu we binnen moeten blijven, geeft dit ook tijd om een stil te staan bij andere zaken.

Bondsfotowedstrijd

Nou dat is even een record. In de Bondsfotowedstrijd hebben 'we' (nou ja, de fotografen) de VIERDE plaats behaald. Dat is een hoogterecord. Er waren 151 inzendingen.

 

In het bijzonder noem ik Yvonne van Gils en Bart Tielens die brons haalden. Onderstaande eervolle vermeldingen heb ik geknipt/geplakt uit de hele lijst van Uitslagen per foto.

 

 Hulde aan Bart Tielens, Yvonne van Gils, Luc Schaap, Lia Smit, Cristhel Ros, Martin Smit, Gerrit Hendriksen en Pieter Kroon. Overigens heb ik steeds geloofd in wat Harry Sikkenk zei: 'O jullie stellen de inzending voor de BFW democratisch samen, dan beland je in de middenmoot'. Wat tot nu toe aardig klopte. Maar er zijn uitzonderingen ;-)

Lees het goed geschreven juryrapport en bekijk de film over de jurering en de uitslag van de BFW. De bespreking van de Bondsfotowedstrijd 2020 wordt ingevoegd in het programma van de Dag Fotodag op 27 juni. Laten we hopen dat die wél doorgaat...

De handleiding - 1

Nu het leven een trager tempo heeft aangenomen kom ik er eindelijk toe mijn camera en de gebruiksaanwijzing eens naast elkaar te leggen. De basisbediening is op mijn camera zonder boekje goed te doen, en er zijn ook veel mogelijkheden waarvan ik zeker nooit gebruik zal maken. Tot zover geen boekje nodig dus. Maar een aantal handigheidjes heb ik nooit opgezocht. Voorts doet het camerabeest ongevraagd allerlei dingen die ik veroorzaak door ongecontroleerd op knoppen te drukken: wat doet-ie NOU weer!? Dus het boek er bij.

Over goed ontworpen bedieningsorganen: ik had eind jaren zeventig (dat is veertig+ jaren geleden, bedenk ik nu) een camera van Olympus waarop je sluitertijd, diafragma, ASA-instellingen en belichtingscompensatie gewoon met mechanische draairingen en knoppen kon instellen.

Niet toevallig heb ik dat heden ten dage ook weer duidelijke knoppen heb, in plaats van LCD-raampjes, op een camera van Fuji. Daar zitten natuurlijk geen tandwieltjes en palletjes meer onder, maar het gevoel is hetzelfde... briljant.

Tip: als je de gebruiksaanwijzing van je camera niet op CD of zo hebt gekregen, is het de moeite waard online bij de fabrikant te zoeken naar de pdf. Op tablet of e-reader zoek je makkelijker dan in zo'n dichtklappend boekje met vijf talen.

De handleiding - 2

Bij mijn raw-converter heb ik geen boekje, want software koop je niet meer in een doos met kloek boek. Er is wel een pdf van enkele honderden bladzijden. Wat een genot is het dan als iemand je voordoet waar je bewerkingen kunt vinden, en hoe het dan werkt. Op Youtube heeft de fabrikant van mijn converter een hele serie video's geplaatst die stap voor stap de werking uit de doeken doen. Even stilzetten, zelf proberen en verder maar weer.

Natuurlijk zijn die filmpjes er ook van allerlei andere merken en vrijwillige docenten (hoe actueel...). Dat is óók echt iets voor mensen die niet makkelijk uit een boek de nodige kennis en vaardigheden oppikken. *) De belangrijkste benodigdheden zijn tijd en discipline. Tijd genoeg, nu de discipline nog.

Overigens is het natuurlijk knap lastig als je boek (van Lightroom of zo) in het Nederlands is, de software eveneens, en vrijwel alle instructiefilmpjes in het Engels. Ik heb dan liever álles in het Engels. Het internet is er vol van.

Puzzel ze,

De voorzitter, Kees Molders

*) Voor het overige geloof ik niet erg in 'leerstijlen'; alleen trainers verdienen er een goede boterham aan.